Anizotropia

Odbite w szybie światło ulega polaryzacji w wyniku naprężeń w szkle wytworzonych podczas hartowania. Polaryzacja jest widoczna tylko przy pewnym bocznym oświetleniu i przy pewnych kątach obserwacji szyby. Nie jest to wada szkła – takie zjawisko obserwujemy często na szybach samochodowych.

Zjawisko to określane jest również jako dwójłomność, ponieważ polega na podwójnym załamaniu promienia i rozdzieleniu go na dwa, które załamują się pod różnymi kątami (promienie - zwyczajny i nadzwyczajny). Obydwa te promienie są spolaryzowane, ale w płaszczyznach do siebie prostopadłych. Własności kryształów dwójłomnych spowodowane są anizotropią, czyli mają różne właściwości w zależności od kierunku padania światła. Zjawisko anizotropii występuje w szkle hartowanym tj. szkle, które zostało poddane obróbce termicznej, w celu wywołania trwałych naprężeń powodujących podniesienie wytrzymałości mechanicznej formatki. Ponieważ w tak wykonanym szkle sąsiadują ze sobą obszary o bardzo zróżnicowanych naprężeniach, powoduje to powstawanie różnic dróg optycznych promieni świetlnych załamujących się wewnątrz szkła. Efekt ten widoczny jest w świetle spolaryzowanym, jednak pola polaryzacji mogą stać się widoczne w pewnych warunkach oświetlenia dziennego. Efektem tego są widoczne czasami pod pewnym kątem obserwacji ciemniejsze cętki lub pasma na powierzchni szyb. Są to obszary, w których nastąpiło częściowe wygaszenie odbitych promieni słonecznych. Zmiana kąta patrzenia na dany obszar szkła powoduje znikanie tego zjawiska. Ze względów fizycznych efekt ten stanowi cechę charakterystyczną bezpiecznego szkła hartowanego i nie jest on w żadnym wypadku wadą tego szkła.