Szkło hartowane to szkło bezpieczne. Ma bardzo szerokie zastosowanie w budownictwie, architekturze wnętrz, meblarstwie, produkcji przemysłowej urządzeń (samochody, AGD). Szkło hartowane oznacza się skrótem ESG (z jęz. niem. Einscheiben Sicherheitsglas).
Hartowanie szkła polega na nagrzaniu szkła do wysokiej temperatury (620–680°C) i gwałtownym wystudzeniiu w strumieniu sprężonego powietrza, na skutek czego w warstwie powierzchniowej powstają naprężenia ściskające, co znacznie podwyższa wytrzymałość szkła.
Szkło hartowane charakteryzuje się wyższą sprężystością oraz wytrzymałością mechaniczną i termiczną niż szkło odprężone float; jest bezpieczniejsze, ponieważ po stłuczeniu rozpada się na drobne niekaleczące kawałki (szkło odprężone rozpada się na niebezpieczne igły).
W Dubiel Vitrum w procesie hartowania uzyskuje się produkt:
szkło płaskie hartowane ESG
szkło gięte do kształtów cylindrycznych (szkło bezpieczne ESG)
szkło termicznie wzmacnione TVG (tzw. półhart)
szkło płaskie hartowane ESG malowane utwardzanymi farbami ceramicznymi (farby szkliwne naniesione na szkło całopowierzchniowo bądź metodą sitodruku)
Szkło hartowane produkowane w Dubiel Vitrum oznaczone jest trwałym znakiem CE – potwierdzamy w ten sposób zgodność produktu z normą PN-EN 12150.
ISTOTNE WARUNKI TECHNICZNE - HARTOWANIE SZKŁA PŁASKIEGO FLOAT w Dubiel Vitrum |
|
grubości szkła |
od 3,2 mm (zalecane 4 mm) do 19 mm |
wymiary szkła |
|
rodzaje szkła |
|
ograniczenia związane z obróbką szkła przed hartowaniem |
WAŻNE: jeżeli otwory nie spełniają norm do hartowania można wykonać zmiany w projekcie:
|
Rys. 1.
Rys. 2. |
|
Ograniczenia związane z obróbką szkła po hartowaniu |
Szkła już zahartowanego nie poddaje się dalszej twardej obróbce (takiej jak cięcie, wiercenie, szlifowanie krawędzi) – jest to związane z dużym ryzykiem uszkoczenia formatki lub trwałego jej osłabienia. Niemniej szkło już zahartowane można:
|
szkło monolityczne (pojedyncze płaskie i gięte): ścianki działowe, okładziny ścienne, drzwi, przeszklenia, kabiny prysznicowe, blaty stołów, półki szklane, szkło meblowe
użyte w laminatach: zadaszenia, balustrady i barierki, przegrody bezpieczne, szyby windowe, podłogi i stropy, dachy
użyte w laminatach i poddane dodatkowym pocesom technologicznym: podłogi, podesty i schody z antypoślizgiem, balustrady z nadrukiem UV lub malowane
dekoracyjne szkło lodowe (utrwalony efekt drobnotłuczonego szkła): meblarstwo i architektura wnętrz
Anizotropia to cecha fizczna szkła hartowanego ESG – polega na uwidaczniających się w świetle spolaryzowanym kolorowych plamach.
W procesie hartowania szkła w jego w przekroju pojawiają się strefy różnych naprężeń, które powodują podwójne załamania promieni świetlnych w szkle. Jeśli szkło sodowo-wapniowo-krzemianowe (ESG lub TVG) jest obserwowane w świetle spolaryzowanym, pola naprężeń są widoczne jako szare lub kolorowe obszary, ciemniejsze cętki lub pasma na powierzchni szyb. Te miejsca nazywane są „polami polaryzacji”, używa się też nazwy „cętki lamparta”.
Strefy naprężeń i efekty anizotropii wynikają więc z procesu hartowania szkła. Są one widoczne pod określonym kątem i w określonych sytuacjach instalacyjnych. Zmiana kąta patrzenia na dany obszar szkła powoduje znikanie tego zjawiska.
Anizotropia, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi technicznymi i normą europejską EN 12150 jest traktowana jako cecha fizyczna szkła hartowanego i w żadnym wypadku nie jest wadą szkła.